آیه (قرآن)آیه، به معنای علامت ظاهر و روشن است که در محسوسات و معقولات به کار می‌رود. ۱ - تعریفآیه، به معنای علامت ظاهر و روشن است که در محسوسات و معقولات به کار می‌رود. این واژه در موارد گوناگونی به کار رفته است: ۱. قطعه‌ای از قرآن که با شماره مشخص شده است؛ ۲. دلیل و نشانه توحید و معاد ؛ ۳. معجزه ؛ ۴. بنای مرتفع؛ ۵. حکم الهی ؛ ۶. پند و عبرت که در همه آن‌ها علامت بودن لحاظ شده و در این مدخل فقط آیه به معنای اول آن مورد نظر است. در این مدخل از واژه آیه استفاده شده است. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۵۳۸، برگرفته از مقاله «آیه». رده‌های این صفحه : آیه های قرآن | موضوعات قرآنی
|